1 sierpnia mija kolejna rocznica wybuchu Powstania w Warszawie w 1944 roku. Ten fakt jest okazją do przypomnienia o bohaterze tych tragicznych wydarzeń- Janie Jaroszku, urodzonym i pochowanym we wsi Orszymowo k. Wyszogrodu.
Jan urodził się 21 grudnia 1908 r. Po zdaniu matury wyjechał na studia do Warszawy. Studiował w Szkole Głównej Handlowej, po jej ukończeniu był nauczycielem matematyki w Płocku, we Włocławku i Grodnie. W latach trzydziestych przeszedł przeszkolenie wojskowe oficerów rezerwy w Komorowie. We wrześniu 1939 r. walczył w 18 dywizji piechoty, gdzie awansował do stopnia porucznika. Po zakończeniu kampanii wrześniowej udało Mu się uniknąć aresztowania i podczas okupacji zamieszkał w Wyszogrodzie i tam prowadził działalność konspiracyjną. Jednocześnie pracował jako nauczyciel tajnego nauczania, prowadził placówkę wydawniczą na terenie ziemi płockiej. W obawie przed aresztowaniem w styczniu 1943 r. przedostał się do Warszawy, gdzie działał w strukturach organizacji Miecz i Pług. W lipcu 1944 r. został mianowany komendantem MiP dzielnicy Warszawa- Śródmieście. W pierwszych dniach Powstania Warszawskiego zgłosił się do mjr. Leona Nowakowskiego, organizatora Zgrupowania „ Chrobry II”, który mianował Go szefem sztabu tej jednostki. Osobiście sprawował dowództwo operacyjne i taktyczne. Uczestnik wielu akcji bojowych, w których zniszczył kilka czołgów i wozów pancernych. Został odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari. Poległ w dniu 15 sierpnia 1944 r. w okolicy ul. Grzybowskiej. Został pochowany przy szpitalu na ul. Mariańskiej. Po wojnie ekshumowany i pochowany w Orszymowie .W czasie Powstania walczył w stopniu kapitana, pośmiertnie mianowany majorem.
„ Miejsca pamięci Zgrupowania AK „ Chrobry II”, Dom Wydawniczy Bellona,
Warszawa 2004 r.
Wspomnienia żołnierzy Zgrupowania „ Chrobry II”.
15 sierpnia 1944 roku Niemcy przypuścili atak przy użyciu czołgów w rejonie ulicy Łuckiej, Grzybowskiej i Ciepłej- wspomina Tadeusz Rymkiewicz „ Chabrowy”. W Zgrupowaniu ostre pogotowie. W rejon zagrożenia udają się na motorze kpt. Jan Jaroszek, motor na zmianę prowadzą kpr. Janusz Ślusarski i kpr. Kazimierz Szczeszek. W czasie unieszkodliwiania czołgów ginie kpt. Jan Jaroszek „ Proboszcz”- szef sztabu Zgrupowania „ Chrobry II”.
Łączniczka Zdzisława Romańska „ Jolka I” z kompani łączności opowiada: „ 15 sierpnia wieczorem, na barykadzie przeciwczołgowej kpt. „ Proboszcz” z odziałem swoich żołnierzy oczekiwał natarcia czołgów. Czas skracali sobie paląc papierosy. Podobno jako trzeci przypalił od zapałki kpt. Jan Jaroszek i zginął przeszyty serią z karabinu maszynowego. Został pochowany z honorami wojskowymi. Zwłoki spoczęły, owinięte we flagę o barwach narodowych, w oddzielnym grobie przy ulicy Mariańskiej”.
Kpr. pchor. Michał Witwicki „ Ludwik” opowiada-„ Szefowie sztabu, kapitanowie „Proboszcz” / Jan Jaroszek/ i „ Jerzewski” / Andrzej Kownacki/ to były różne osobowości . Kpt. ”Proboszcz” to był urodzony wojownik, niezwykle odważny, podejmował szybkie decyzje, miał ducha walki, stworzony do bezpośredniego udziału w boju i tym się interesujący. Zaniedbywał to, co na tyłach. Działający raczej samodzielnie”.
„ Wspomnienia żołnierzy Zgrupowania „ Chrobry II”, Dom Wydawniczy Bellona,
Warszawa 2006
Warto odwiedzić cmentarz w Orszymowie, idąc główną aleją w stronę krzyża, po prawej stronie przystanąć nad grobem Jana Jaroszka „ Proboszcza” i zapalić znicz, na znak pamięci i hołdu dla Polaków, którzy oddali życie za wolność Ojczyzny.
I.G.
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie