Wzruszenie, łzy i smutek - ostatnie pożegnanie Starosty Mariusza Bieńka

W czwartek, tj. 2 września br. w Bazylice katedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Płocku odbyła się bardzo uroczysta, podniosła i patetyczna msza święta pogrzebowa, tragicznie zmarłego Starosty Płockiego – Mariusza Bieńka. Pana Mariusza żegnały tłumy poruszonych osób, które przybyły do katedry, aby towarzyszyć mu w ostatniej ziemskiej drodze i zjednoczyć się oraz wesprzeć swoją obecnością pogrążoną w bólu i smutku – żonę Marię, dzieci Adasia i Helenkę, a także pozostałych członków rodziny i przyjaciół.

Ceremonia pogrzebowa Pana Starosty była bardzo poruszająca, dostojna, majestatyczna i pełna wzniosłości. Płomienne kazanie wygłoszone przez proboszcza parafii Wyszogród, ks. Grzegorza Przybyłka, oddziaływało na wszystkich zgromadzonych. Poruszało bowiem tematy ludzkiej egzystencji, bytu, ulotności życia oraz podkreślało bezradność człowieka wobec planów Boga i fakt, iż nie żyjemy tylko dla siebie. Duchowny zauważył, że trwamy w ciągłym pośpiechu i nie zastanawiamy się nad istotą śmierci w naszym życiu. Powinniśmy natomiast żyć tak, aby stanąć przed Bogiem jako jego przyjaciele. Przywołana została również książka wybitnej polskiej poetki Marii Janion, pt. „Żyjąc tracimy życie” oraz twórczość Tadeusza Różewicza. „Śmierć jest nieunikniona, przychodzi niespodziewanie, nieproszona i nigdy nie ma na nią odpowiedniego momentu” – te słowa w trakcie mszy świętej wywarły wpływ na każdego z przybyłych. Księża podkreślili także, że Pan Starosta był prawdziwym wzorem chrześcijanina i wiara w jego życiu odgrywała jedną z kluczowych ról.

Przemówienia Wicemarszałka Sejmu – Piotra Zgorzelskiego, Marszałka Województwa Mazowieckiego – Adama Struzika, Prezydenta Płocka – Andrzeja Nowakowskiego oraz Przewodniczącego Rady Powiatu Płockiego -  Lecha Dąbrowskiego, oddały prawdziwą wartość życia oraz działalności Starosty Mariusza Bieńka. Podkreśliły jego dobroć, otwartość na drugiego człowieka, chęć pomocy potrzebującym, serdeczność, niezłomność w dążeniu do realizacji celów i planów oraz przede wszystkim niesłychaną miłość do rodziny. Jednak nawet najsilniejszych uczestników mszy pogrzebowej poruszyły słowa żony Pana Starosty – Marii Bieniek. Wszystkim zgromadzonym zakręciła się łezka w oku. Pani Maria zaznaczyła, że rola, zarówno ojca, jak i męża - były najważniejszymi w jego życiu. Podziękowała mu za ogromną miłość, jaką okazał jej rodzinie, którą traktował jak swoją oraz za ukochane dzieci. Bogu dziękowała za to, że skrzyżował ich drogi. Pani Maria Bieniek zauważyła, że miłość, jaka łączyła ją z mężem, „ogląda się na filmach”. Obiecała mu także, że zrobi wszystko, aby wychować ich dzieci na dobrych ludzi, zapewnić im najlepsze życie i dać wykształcenie, o czym Pan Starosta tak bardzo marzył.

W trakcie uroczystości pogrzebowych Mariusz Bieniek postanowieniem Prezydenta RP  Andrzeja Dudy został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności społecznej i samorządowej. Odznaczenie na ręce żony Pana Starosty, Marii Bieniek, złożył Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP - Andrzej Dera. Decyzją Naczelnego Komitetu Wykonawczego Polskiego Stronnictwa Ludowego i Kapituły ds. Odznaczeń pośmiertnie Mariuszowi Bieńkowi nadano najwyższe odznaczenie Polskiego Stronnictwa Ludowego – medal im. Wincentego Witosa za wybitne zasługi dla Ruchu Ludowego. Medal małżonce Pana Mariusza przekazał Prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego – Władysław Kosiniak-Kamysz. Ponadto Panu Mariuszowi Bieńkowi został nadany Medal Pamiątkowy „Pro Masovia”, który  został wręczony Pani Marii przez Marszałka Województwa Mazowieckiego – Adama Struzika.  Uchwałą Prezydium Zarządu Głównego  Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP, z dnia trzydziestego sierpnia br., druh Mariusz Bieniek został pośmiertnie odznaczony Medalem Honorowym im. Bolesława Chomicza, w uznaniu szczególnych zasług dla rozwoju i umacniania Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP. Medal doręczył Prezes Zarządu Głównego ZOSP RP – Waldemar Pawlak.

Starosta Mariusz Bieniek spoczął w grobie rodzinnym na cmentarzu w Łętowie.

Autor: Bartosz Smółka

Zdjęcia: Wiktoria Sobocińska